In de avond van 31 oktober 1972 werd Janet Bokey Hee, een 35-jarige Chinese immigrant, dood aangetroffen in de badkamer van haar woning in San Diego. Ze woonde daar met haar echtgenoot Wallace en haar schoonfamilie. Haar hoofd stak in de toiletpot en haar gezicht was opgezwollen en zat onder de blauwe plekken. Op de rest van haar lichaam werden bewijzen gevonden dat ze al langere tijd werd mishandeld. Een patholoog constateerde dat Janet was verdronken in de wc-pot, hoewel later door andere artsen werd beweerd dat ze al aan de slagen op haar hoofd was overleden. Het slachtoffer had tweede- en derdegraads brandwonden op haar lichaam, waarschijnlijk veroorzaakt door kokend water. Tevens werd vastgesteld dat ze lange tijd vastgebonden was geweest en werden er wonden ontdekt die alleen kunnen ontstaan als mensen voor zeer lange tijd in dezelfde positie moeten liggen. De conclusie was dan ook al snel dat Janet Hee over een periode van vele dagen, misschien zelfs weken, was gemarteld. De verdenking van de moord viel op de jongere broer van haar man, Michael, die thuis was toen Janet stierf. Maar de persoon die uiteindelijk gezien werd als het brein achter de folteringen was Janets 62-jarige schoonmoeder Ida Loo Hee, een frêle vrouw die het huishouden met ijzeren hand bestuurde. En tevens één van de beste vriendinnen van de moeder van Tess Gerritsen.
Een dominante schoonmoeder
Janet Bokey Hee werd geboren in Hong Kong en emigreerde op 13-jarige leeftijd met haar ouders naar Amerika. Op haar 29ste werd ze door een kennis voorgesteld aan Wallace Hee, een zeven jaar oudere arts. Al snel volgde er een huwelijk en in zes jaar tijd kreeg het echtpaar drie zonen, waarmee Janet voldeed aan haar plichten als Chinese vrouw. Hoewel Wallace altijd beweerde dat het een huwelijk uit liefde was, bleek later dat het niet had kunnen plaatsvinden zonder de goedkeuring van zijn dominante moeder Ida, die uitsluitend een hardwerkende schoondochter in haar huishouden wilde accepteren. Tijdens het proces dat volgde op de moord vond de politie twee getypte pagina’s in het huis van Ida Loo Hee met daarop het dagelijkse werkschema voor Janet, een opsomming van alle huishoudelijke taken die zij moest uitvoeren tussen acht uur ‘s ochtends en half elf ‘s avonds. Janet voldeed echter niet aan Ida’s verwachtingen.
Tess Gerritsen: “Op een avond, toen ons gezin bij de familie Hee op visite was, zag ik hoe Janet één van haar baby’s lusteloos in slaap probeerde te wiegen. Ze keek wezenloos voor zich uit, alsof ze gedrogeerd was. Ida maakt een aantal schampere opmerkingen over haar, maar dat leek niet echt tot haar door te dringen. Ze liet in ieder geval niets hiervan merken. Ida had een hele waslijst met klachten over haar schoondochter. Ze was slordig, dom, ongeorganiseerd en niet in staat om haar kinderen goed te verzorgen. Ida riep allerlei wrede verwensingen in de richting van Janet, terwijl de mannen van het gezin alleen maar toekeken. Zelfs Wallace was te geïntimideerd door zijn moeder om op te komen voor zijn eigen vrouw. Ida had volledig de macht over een van de meest welvarende Chinese families in San Diego. Haar man Robert was een succesvolle importeur van kruiden, Wallace was een arts en hun jongste zoon Michael een farmacoloog. In de jaren zeventig had San Diego slechts een kleine Chinese bevolking en iedereen wist dat Ida Loo Hee alles kreeg wat zij wilde. De moord op Janet zou dus zeker niet gepleegd kunnen worden zonder haar nadrukkelijke toestemming. Maar iedereen was het er ook over eens dat de 62-jarige vrouw zelf niet sterk genoeg was om Janet te overmeesteren en haar in de toiletpot te laten verdrinken. Iemand anders moet haar hoofd onder water hebben gehouden. Ida gaf de opdracht, maar volgens mijn moeder moet Michael de moordenaar zijn geweest.”
Het proces
Op de dag dat Janet stierf, waren er drie andere volwassenen in het huis: Ida, haar 73-jarige man Robert en hun zoon Michael. Wallace Hee verklaarde later dat hij aanwezig was bij een medische bijeenkomst en pas later die avond thuis was gekomen. Hij vertelde dat hij bij thuiskomst zijn vrouw in de badkamer aantrof met haar hoofd in de toiletpot. Hij probeerde haar tevergeefs te reanimeren en belde om zeven uur ‘s avonds de lijkschouwer die het slachtoffer aantrof op de vloer van de badkamer, bedekt door een deken. De lijkschouwer zag meteen dat het om moord ging en riep de hulp in van de politie. Nog diezelfde avond werden zowel Wallace als Michael gearresteerd op verdenking van moord. Pas een aantal weken later werd ook Ida door de politie opgepakt.
Tess Gerritsen: “Er werd al snel gezegd dat Michael de moordenaar moest zijn. Maar niemand van ons kon dat eigenlijk geloven. Ik zeker niet. Ik aanbad Michael Hee. Hij was 35 jaar oud en woonde in het appartement naast zijn ouders. Hij was nooit getrouwd, was dol op zijn moeder en werd ook zwaar door haar verwend. Tijdens het proces werd door de advocaten gesuggereerd dat de moord het gevolg was van een mislukte liefdesaffaire tussen Michael en Janet, maar dat geloofde verder niemand. In die tijd, vooral binnen de Chinese gemeenschap, werd er nooit gesproken over homoseksualiteit. Maar iedereen hield van Michael en daarom accepteerde wij allemaal dat hij ‘anders’ was. Als hij vroeger bij ons op visite kwam riep mijn moeder altijd dat oom Michael er was. Mijn broer Tim en ik waren gek op hem. Hij was altijd vol lof over mijn kapsel en was enthousiast over de verhalen die ik toen al schreef. Hij was eigenlijk de enige man die in mijn jeugd ooit aandacht aan mij heeft besteed. Mijn vader had het altijd veel te druk met zijn werk. Michael verloor nooit zijn geduld en ik heb werkelijk nooit ook maar een glimp gezien van de moordenaar die hij uiteindelijk wel bleek te zijn.”
Op de avond dat Michael Hee werd gearresteerd merkte de politie dat hij krassen en schaafwonden op zijn handen had. Nog diezelfde avond wilde hij de moord al bekennen, maar werd hij tegengehouden door zijn moeder. Tijdens het proces weigerden Michael, Wallace en Ida, volledig volgens de Chinese traditie, nog maar een enkel woord te spreken en werden de gelederen volledig gesloten. Het uiteindelijk proces tegen Michael en Wallace Hee duurde negenentwintig dagen en in totaal werden er zo’n 4.000 pagina’s aan getuigenissen opgetekend. De familie Hee huurde Grant Cooper in, een beroemde advocaat uit Los Angeles, maar ondanks zijn inspanningen werden beide broers veroordeeld voor moord en veroordeeld tot een gevangenisstraf van minimaal vijf jaar. Ida werd schuldig bevonden aan medeplichtigheid maar kon vanwege haar slechte gezondheid de gevangenis na een paar maanden alweer verlaten.
Op zoek naar de oorzaak
Ida Loo Hee overleed in 1989 en werd negen jaar later gevolgd door de toen 67-jarige Wallace. Michael trok zich na zijn vrijlating uit de gevangenis terug uit het openbare leven en verdween daarmee ook voor Tess Gerritsen volledig uit beeld. Al is de dood van Janet haar wel altijd bijgebleven en nu ze een succesvolle auteur is, denkt ze ook dat deze tragische geschiedenis uiteindelijk de reden is geweest dat ze misdaadromans is gaan schrijven. Ze heeft een man die bij haar thuis over de vloer kwam, een man die ze altijd had aanbeden, nooit herkend als een ijskoude moordenaar. In haar boeken moest ze op zoek gaan naar de waarheid en naar de reden waarom rustige en charmante mannen kunnen veranderen in bloeddorstige beesten.
Tess Gerritsen: “Mijn moeder denkt dat hij inmiddels dood moet zijn. Maar zelfs als hij nog zou leven heb ik niet de moed om hem op te zoeken en te vragen wat er nu precies heeft plaatsgevonden op die dag in oktober, 34 jaar geleden. Het bewijs spreekt niet in zijn voordeel, ik weet dat hij schuldig is. Ik weet dat hij een vrouw heeft mishandeld, gemarteld en gedood. Een monsterlijke daad. Maar tot op de dag van vandaag kan ik hem nog altijd niet zien als een monster. En dat is misschien wel het grootst denkbare mysterie…”
Bronnen:
Daily Telegraph, website Tess Gerritsen, Ezzulia
Geen opmerkingen:
Een reactie posten