woensdag 26 april 2017

Bernard Minier: Verduistering

Onheilspellend, zenuwslopend en onvoorstelbaar spannend



Het derde boek van voormalig douanebeambte Bernard Minier ziet er in de Nederlandse vertaling net zo mooi en afschrikwekkend uit als de vorige twee delen over politiecommandant Martin Servaz. Samen met de titels maken ze meteen duidelijk dat het om thrillers gaat. Goed werk van uitgeverij Xander om een mooie balans te vinden tussen grafische esthetiek en de gruwelijke aantrekkingskracht van een confronterende foto. ‘IJzingwekkend’ staat vetgedrukt op de omslag, een kreet uit een recensie van dagblad Trouw, die al meerdere titels mee gaat. De covers van Minier vallen op als je ze in de boekwinkel ziet liggen en wekken de indruk dat je over een sterke maag moet beschikken als je deze boeken wil gaan lezen. Dat is echter een misverstand, want hoewel de thrillers van de Franse auteur ongemeen spannend zijn, is het bijna totale gebrek aan bloedige scenes meer dan opvallend te noemen. Het is vooral de onderhuidse spanning waar Minier gebruik van maakt. Onheilspellend, zenuwslopend en onvoorstelbaar spannend.

In Verduistering is dit meer dan voorheen het geval. Het is op een aantal gebieden een harde, psychologische thriller te noemen. Het wijkt soms ook redelijk af van Een kille rilling en Huivering. In het begin is het net alsof het door iemand anders is geschreven. Of dat de auteur heeft geprobeerd het meer filmisch te schrijven, alsof er plannen zijn om het verhaal te gaan gebruiken voor een televisieserie of een bioscoopfilm. De hoofdstukken zijn langer dan in de twee voorgaande delen en lijkt het met name in het begin alsof Servaz deze keer slechts een bijrol heeft gekregen. Zoals commissaris Sejer in de boeken van Karin Fossum. Terwijl Servaz in de vorige boeken juist de dragende kracht van het verhaal is geweest. De vloeiende schrijfstijl is wel hetzelfde gebleven, al is er plotseling opvallend veel tussen haakjes gezet. Op het irritante af, moet je soms concluderen. 

- 'Van hogerhand?' (Servaz' gezicht betrok.)

- 'We maken deel uit van een grote familie, naar het schijnt.' (Hij had het woord familie op een sarcastische toon uitgesproken.)


Dit gaat het hele verhaal door en ik weet niet of het door de auteur is gedaan of dat het een initiatief van de uitgeverij of vertaler is. Het is geen goed idee geweest en hopelijk zal het een eenmalig experiment blijken te zijn. Tenslotte valt het op dat te pas en te onpas de tijd wordt aangegeven. Alsof de lezer die moet onthouden of opschrijven om later de belangrijkste conclusies te kunnen trekken. Misschien is het een beetje zoeken naar kritische noten, maar het is een opvallende stijlbreuk ten opzichte van de eerste twee delen zonder dat het een toegevoegde waarde lijkt te hebben. Het verhaal zelf daarentegen zit wederom uitstekend in elkaar. Servaz is enigszins uit de roulatie en brengt zijn tijd door in een instelling voor depressieve agenten, nadat hij door zijn meest recente aanvaring met seriemoordenaar Julian Hirtmann in een persoonlijke crisis terecht is gekomen. Hij ontvangt echter brieven en pakketjes van buitenaf die hem op het spoor zetten van de zelfmoord van een kunstenares. Het verhaal gaat echter over radiopresentatrice Christine Steinmeyer die er achter komt dat iemand het op haar leven heeft gemunt, zonder dat ze kan ontdekken waarom. Langzaam maar zeker komt ze in een regelrechte nachtmerrie terecht en raakt ze volledig afgezonderd van vrienden en familie. 

Als je ook de eerste twee boeken van Minier hebt gelezen, mis je in de eerste helft van Verduistering vooral de aanwezigheid van Servaz. Hij is er wel, maar niet zo dominant als voorheen. Gaandeweg de tweede helft komt daar gelukkig verandering in, hoewel je uiteindelijk tot de conclusie komt dat dit boek door de adembenemende ontknoping in kwaliteit niets onderdoet van Een kille rilling en Huivering. Grote klasse dus weer van Bernard Minier die hard op weg is om één van de sensaties in de thrillerwereld te worden. 

In Frankrijk is reeds een vierde deel over Martin Servaz verschenen, evenals een standalone thriller. Opschieten dus, uitgeverij Xander. Er is werk aan de winkel.


Verduistering
Bernard Minier
Uitgeverij Xander
Prijs: € 19,99





maandag 24 april 2017

Bernard Minier: Huivering

Eén van de beste thrillers van 2015


Na zijn uitstekende debuut met Een kille rilling weet Bernard Minier ook met zijn tweede thriller volledig te overtuigen. Sterker nog: waar het bij een tweede boek vaak een beetje afwachten is of de auteur tegen de druk is bestand, is Huivering in veel opzichten zelfs beter dan het debuut. Zoals het ook eigenlijk hoort, maar het helaas niet altijd het geval is. Opvallend aan de boeken van Minier zijn de vele, verschillende verhaallijnen die zeker in het begin allemaal niets met elkaar van doen lijken te hebben. Gaandeweg ga je echter allerlei verbanden zien en tegen het eind van het boek komen de lijntjes vervolgens keurig bij elkaar. Het is in het begin van het verhaal vrijwel onmogelijk om te zien waar het allemaal naartoe gaat en het zet je gaandeweg vaak op het verkeerde been en het is telkens weer mooi om te zien hoe de puzzelstukjes uiteindelijk in elkaar passen. In dat opzicht is het vaak net alsof je letterlijk in de voetsporen van politiecommandant Martin Servaz loopt. De frustraties tijdens het onderzoek kan je bijna voelen en het zo perfect overbrengen van emoties is toch een kwaliteit waarover niet veel auteurs beschikken.

Net als in zijn eerste boek heeft Bernard Minier de hoofdrol gegeven aan Martin Servaz. Er is bijna twee jaar verstreken sinds de gebeurtenissen in Een kille rilling als een lerares van een school op gruwelijke wijze wordt vermoord in haar badkuip. Een leerling van haar zit in verdoofde toestand bij het zwembad en is meteen de belangrijkste verdachte. In de cd-speler van de lerares zit echter een cd van de componist Gustav Mahler, wat Servaz meteen doet denken aan seriemoordenaar Julian Hirtmann, die nog altijd voortvluchtig is. Huivering speelt zich af tegen de achtergrond van het WK voetbal in Zuid Afrika waar het elftal van Frankrijk zich niet van haar beste kant liet zien. Servaz geeft helemaal niets om voetbal en stoort zich doorlopend aan alle commotie die het spelletje teweeg brengt terwijl hij zijn best doet om de moordenaar van de lerares te vinden. 

Minier schrijft op een zeer vloeiende en dus makkelijk leesbare manier, waarbij hij vaak ook prachtige zinnen uit zijn digitale balpen weet te toveren. Mede door de vaak wat onderkoelde vorm van humor maakt dit het lezen van deze dikke pil tot een waar genot. Het lijkt nog het meest op de sfeer die je ook aantreft in veel Scandinavische thrillers, die ook vaak wat rustiger beginnen en het verhaal daarna pas gaan uitbouwen. Met de spanning zit het in Huivering meer dan goed. Veel scenes worden beeldend beschreven en brengen je als lezer naar het puntje van je stoel. Daarnaast is Minier heel goed in het overbrengen van een bijna fysieke vorm van spanning die je door het hele verhaal heen voelt. Opgezogen in de drukinkt van zijn boeken. Op de achtergrond, ergens in het donker, loert seriemoordenaar Hirtmann, nu al één van de meest mysterieuze en angstaanjagende moordenaars in de thrillerwereld.

De plot van het verhaal zit goed in elkaar, hoewel het soms nét een beetje te veel lijkt. Alsof Minier een of twee extra ballen in de lucht heeft proberen te houden. Het past allemaal precies, maar je krijgt het gevoel dat de auteur misschien een verhaallijntje teveel in het boek heeft willen persen. Het doet echter niets af aan de kwaliteit van Huivering, dat bij ons terecht als één van de beste thrillers van 2015 werd gezien. Deel drie van de serie is ook al vertaald en in Frankrijk is onlangs ook een thriller van Minier verschenen waarin Martin Servaz geen rol heeft gekregen. Hopelijk volgt ook hier de vertaling snel en gaat de auteur in ons land snel volledig doorbreken. 


Huivering
Bernard Minier
Uitgeverij Xander
Prijs:  € 12,50


dinsdag 18 april 2017

Bernard Minier: Een kille rilling

Koude rillingen


De Franse auteur en voormalige douanebeambte Bernard Minier debuteerde in 2011 met de zeer lovend ontvangen thriller Een kille rilling, welke inmiddels over vrijwel de gehele wereld in vertaling is verschenen. Het is een kloeke pil van bijna zeshonderd pagina’s en begint meteen met een gruwelijk en moeilijk te duiden misdaad. Commissaris Martin Servaz van de recherche van Toulouse in het zuiden van Frankrijk, dicht bij de grens met Spanje, wordt met het onderzoek belast en krijgt hulp van Irène Ziegler van de gendarmerie van het nabij gelegen Pau. In een rustig en bijna Scandinavisch tempo neemt Minier de lezer bij de hand door een zeer intrigerend en makkelijk leesbaar verhaal. De schrijfstijl is opvallend soepel en de belangrijke personages worden meer dan uitstekend uitgediept. Op een kwart van het boek voert Minier het tempo langzaam maar zeker op en wordt het onderzoek steeds ingewikkelder. Heeft de moord op de plaatselijke apotheker met de dood van het paard te maken en wat is de rol van de beruchte seriemoordenaar Julian Hirtmann die zit opgesloten in een nabijgelegen zwaarbeveiligde psychiatrische inrichting? 

Martin Servaz wijkt behoorlijk af van veel andere politierechercheurs in gelijksoortige thrillers. Hij is niet aan de drank, niet overdreven zelfverzekerd en hoewel hij gescheiden is en wordt achtervolgt door demonen uit zijn verleden, staat hij stevig in de realiteit. Tijdens het onderzoek ontdekt Servaz een serie gebeurtenissen die zich lange tijd geleden in de omgeving hebben afgespeeld en vermoed dat er mogelijk een verbintenis is met de recente moorden. Op een handige manier zorgt de auteur ervoor dat er steeds weer wat flintertjes nieuwe feiten worden ontdekt maar dat een groot deel van de waarheid steeds een beetje uit het zicht blijft. De slechte weersomstandigheden spelen ook een grote rol in het boek en vooral de sneeuw is een constante factor van betekenis. 

Het is jammer dat de Nederlandse vertaling wat slordig is en het boek redelijk wat – soms storende – fouten bevat. Het valt de auteur echter niet aan te rekenen en is hooguit een verwijt naar de uitgeverij die haar werk wat beter had moeten uitvoeren. Bernard Minier had met zijn debuut beter verdiend, want het zit uitstekend in elkaar en hij presenteert zich met Een kille rilling als een auteur waar we in de toekomst behoorlijk rekening moeten houden. In Frankrijk won hij een aantal grote en aansprekende thrillerprijzen. Na het dichtslaan van het boek kan je niet anders dan concluderen dat dit meer dan terecht is. Het verhaal is spannend, meeslepend en uiterst geloofwaardig. Misdaad, menselijke gebreken, waanzin, wraak en bloeddorst zijn de belangrijke ingrediënten en het is duidelijk dat de hoofdpersonages nog genoeg te vertellen hebben. 

Deel twee en drie van de serie over Martin Servaz zijn ook al verschenen en vertaald. Het is om koude rillingen van te krijgen. 


Een kille rilling
Bernard Minier
Uitgeverij Xander
Prijs: € 12,50