Wat een kutboek!
Over het debuut van Bart Chabot kan ik vrij kort zijn: wat een onvoorstelbaar kutboek! Zonde van je tijd, van je energie en van het papier waarop het is gedrukt. Dit is een voorbeeld van een boek dat puur en alleen is uitgebracht op basis van de naam en faam van de auteur. Pagina na pagina moet je als lezer zwaar en eenzaam ploeteren in de hoop ergens toch nog iets van enig vermaak te vinden. Het verhaal is warrig, langdradig en bovenal ontzettend saai. Niet zomaar saai, maar werkelijk in de meest overtreffende trap. In Triggerhappy staat de chirurg Frank Versteeghe centraal, getrouwd met zijn tweede vrouw Nicole en vader van twee kinderen. Het verhaal speelt zich voornamelijk af in Frankrijk, waar Frank en Nicole – in de buurt van de Pyreneeën – op vakantie zijn. Meer hoef je over het boek niet te weten. De rest is namelijk pure onzin en een mislukte poging om een verhaal te vertellen.
Ja, Frank Versteeghe spoort niet. Hij snijdt als tiener de poppen van zijn zusje in stukken en verzamelt skeletten van dode dieren. Als volwassen man is hij niet anders. Hoewel het nergens in het verhaal expliciet wordt genoemd, is Frank een seriemoordenaar. In Frankrijk laat hij een spoor van vuilniszakken achter waarin hij zijn slachtoffers heeft gedumpt. Je hoopt tijdens het lezen dat het verhaal ergens een apotheose heeft, maar niets is minder waar. Het gaat uit als de voor boeken zo gevreesde nachtkaars. Al staat het vlammetje vanaf het begin al niet zo hoog. Het vreemde is echter dat het boek in de eerste paar pagina’s nog wel enigszins te pruimen valt. Vooral de lekkere en vrij soepele schrijfstijl van Chabot valt op. Goed kunnen schrijven en goed kunnen vertellen zijn echter twee verschillende disciplines. Chabot schrijft makkelijk maar zijn verhaal raakt kant noch wal. Het is een wat zielige poging om een intrigerende roman te schrijven, maar het komt totaal niet van de grond. Het is fantasieloos en op het oog zonder enige passie op papier gezet. Blijkbaar was er bij de uitgeverij niemand echt bezig om de auteur te helpen of te corrigeren. Om hem de juiste weg te wijzen en allerlei valkuilen aan te wijzen. Chabot maakt er mede daardoor een potje van en zorgt ervoor dat Triggerhappy voor de argeloze lezer een enorme tijdsverspilling is. Hoewel Chabot tussen de regels door van alles insinueert, gebeurt er 255 pagina’s lang werkelijk helemaal niets waardoor je denkt dat het misschien toch nog allemaal enigszins de moeite waard kan worden. Woord na woord, regel na regel, pagina na pagina is het een brij van vaak totaal onsamenhangende gebeurtenissen. Het is bijna lachwekkend slecht. Nergens is enige structuur te ontdekken. Het boek is een liedje met twee refreinen en een couplet, dat de band vervolgens eindeloos blijft herhalen. Na veertig pagina’s weet je het allemaal wel. De rest is totaal onnodige bladvulling.
Het is om treurig van te worden.
Triggerhappy
Bart Chabot
Uitgeverij De Bezige Bij
Prijs: € 19,90
Schoonheidsfoutjes
De Gouden belofte is het eerste deel van de Koperen Kat Trilogie van de Engelse auteur Jennifer Williams. Oorspronkelijk verscheen het in het vier delen als e-book, maar het succes begon pas goed toen het als papieren versie in de boekwinkels was te verkrijgen. Williams is één van de vele jonge, vrouwelijke auteurs die na het wereldwijde succes van de Harry Potter reeks luidruchtig aan de deur van de grotendeels nog altijd door mannen gedomineerde fantasywereld klopt. Haar boek is toegankelijk voor zowel het Young Adult publiek als voor de volwassen liefhebbers van fantasy. Het is zonder enige twijfel een veelbelovend debuut, al is het niet altijd even origineel. Hoofdpersoon in de serie is Wydrin van Kruishaven, ook wel bekend als de Koperen Kat, een jonge vrouwelijke huurling die samen met Sir Sebastiaan Steenhouder haar mes en zwaard in dienst stelt aan de hoogste bieder. Ze worden ingehuurd door de mysterieuze Heer Frith om samen met hem de catacomben van een eeuwenoude Citadel te verkennen, waar magiërs lang geleden hun gevaarlijkste geheimen verborgen hielden. Maar tevens de plek die ze – volgens de geruchten – gebruikt hebben om de oude goden in op te sluiten.
De gouden belofte is een zeer indrukwekkend en beeldend geschreven debuut. Het verhaal heeft veel vaart en bevat helden met karakter, humor en menselijke gebreken. Vooral Wydrin van Kruishaven aka de Koperen Kat is een aansprekende heldin. Gedurfd en knap is ook de seksuele geaardheid van de stoere ridder Sebastiaan Steenhouwer. Het valt in het begin nauwelijks op, maar als Wydrin tussen neus en lippen een opmerking maakt krijg je langzaam maar zeker het juiste beeld. Het zorgt voor een andere kameraadschap tussen de twee huurlingen dan je normaal gesproken binnen dit genre verwacht. Goed gedaan dus. Wel valt het op dat Jen Williams in haar eerste boek veel heeft geleend van andere fantasyauteurs en series. Nou is het binnen de fantasy erg moeilijk om origineel te zijn, aangezien Tolkien jaren geleden alles al zo’n beetje heeft bedacht wat er maar te bedenken viel. Maar soms bewandeld Williams een wel heel dun lijntje. Gelukkig maakt ze het goed door er ook doorlopend een eigen draai aan te geven. In tegenstelling tot de hoofdpersonages zijn de schurken in het boek wel een beetje zwart/wit. Puur kwaad, zonder al te veel grijstinten.
Jammer is dat de uiteindelijke apotheose eigenlijk veel te snel gaat en daardoor enigszins afbreuk doet aan het verhaal. Wydrin en Frith moeten hun wereld redden en daarvoor het hele land doorkruisen, maar Williams knalt het de lezers in een aantal pagina’s razendsnel door de strot. Het maakt het klapstuk uiterst onbevredigend en zelfs voor het fantasygenre zeer ongeloofwaardig. Zo zijn er echter nog wel wat meer onvolkomenheden te vinden binnen het boek. De manier waarop Heer Frith zijn magie weer terugkrijgt bijvoorbeeld. Ik wil niets van het verhaal verklappen, maar ‘het grote vogelhoofd’ had de uiteindelijke missie van Wydrin en Frith zelf ook – en misschien wel beter – kunnen ondernemen. In plaats daarvan zwicht hij voor feitelijk totaal onzinnige argumenten. Om dat vervolgens weer bijna te niet te doen in een volgend stuk van het boek door belangrijke informatie achter te houden.
Maar goed. Schoonheidsfoutjes die misschien wel gewoon horen bij een debuut. Gelukkig staat er een hoop tegenover. Want laat daar geen misverstand over bestaan: De gouden belofte is een uitstekend boek en een prima begin van een trilogie. Hopelijk blijft de onbevangen manier van schrijven in deel twee behouden en gaat Williams zich niet verliezen in teveel verhaallijnen. Iets waar veel fantasyauteurs zich bij het schrijven van trilogieën soms schuldig aan maken. Laatste puntje van kritiek is de titel van het boek. De gouden belofte. Ik begrijp wat ze ermee bedoeld. Het is echter een nietszeggende uitspraak in het boek. De vergoeding die huurlingen krijgen als ze hun diensten aanbieden. Het is wel heel magertjes om dat dan uiteindelijk als titel te kiezen. De Koperen Kat was waarschijnlijk logischer geweest. Al was het maar als extra eerbetoon aan de zeer charismatische heldin van de trilogie.
De gouden belofte
Jen Williams
Uitgeverij Luitingh
Prijs: € 19,95
