Nico Dijkshoorn: Daar schrik je toch van

Diepere lagen

Daar schrik je toch van is een bundel met de eerste duizend gedichten van Nico Dijkshoorn, die eerder waren verschenen onder zijn pseudoniem P. Kouwes. Duizend gedichten! Dat is inderdaad even schrikken. Vanaf het eerste gedicht is het echter ook het vertrouwde geluid van Nico Dijkshoorn. Keiharde poëzie. Vrije stijl. Soms wat anaal gericht, maar dat mag de pret niet drukken. Dat hoort een beetje bij Nico, dat is zijn humor. Dat is dan altijd lachen. Daar staat hij zelf eigenlijk nooit bij stil. De bundel bevat dolkomische gedichten maar ook grote waarheden. Over Levon Helm bijvoorbeeld, de drummer van The Band. Verder veel poëzie over Holleeder, Chinese restaurants en natuurlijk over reigers. Maar ook over een dode specht die wel heel erg aan een boom is gehecht. 

Ik ga er gewoon zelf van rijmen. 

Op bladzijde tien staat het eerste en laatste gedicht van Nico Dijkshoorn dat rijmt. Twee woorden. Haar, schaar. Je merkt aan alles dat Dijkshoorn daar een aantal dagen en misschien wel weken aan heeft zitten schaven. Er zitten duidelijk diepere lagen in en ik denk dat ik – de toekomstige biograaf van Nico Dijkshoorn – als een van de weinige mensen voel wat hij met dit gedicht wil zeggen. Het zijn namelijk niet zomaar twee woorden, het is een verhaal. Een boodschap. Een profetie. Een emotie met een diep trieste kern over de opwarming van de aarde, over de algjes in het poolijs die zuurstof uitstoten en de wereld wanhopig proberen te redden van de naderende ondergang. Haar, schaar. Het is tevens een beeldschone verwijzing naar het vluchtelingenprobleem en hoe dat volgens Nico Dijkshoorn opgelost zou moeten worden. Het mooie en meest indrukwekkende is dat het nog rijmt ook! Onvoorstelbaar. Dat Dijkshoorn bij het schrijven zelfs dát nog voor elkaar heeft gekregen. Zonder dat het gedicht ook maar iets aan zeggingskracht en inlevingsvermogen verliest. Hoe verzin je zoiets? Als je gelovig bent zou je het nu hebben over een vorm van goddelijke interventie. Over tientallen generaties gaan ze het op scholen en universiteiten nog hebben over dit gedicht en de kans is groot dat ze er dan nog meer lagen in gaan ontdekken. Het gedicht zal nog honderden jaren mensen hoop, troost en houvast bieden. Terwijl het gewoon heel nonchalant onderaan pagina tien staat, een beetje verloren, alsof er nog drie regeltjes te vullen waren. Typisch Dijkshoorn ook weer, om het een beetje te verstoppen en vervolgens te doen alsof het niets voorstelt. Bladzijde tien is echter niet geheel toevallig gekozen. Lees het gedicht maar eens heel langzaam, proef ieder woord, iedere letter. Het zijn er tien! Echt, het is geen toeval. Dit is een dichter op de toppen van zijn kunnen. 

Haar, schaar. 

Ik schiet weer vol.

Ook al heb je een hekel aan gedichten. Zelfs al heb je een hekel aan Nico Dijkshoorn. Als je ooit in je leven overweegt om een bundel met gedichten te kopen, dan is Daar schrik je toch van hét boek dat je moet kiezen.

Daar schrik je toch van
Nico Dijkshoorn
Uitgeverij Nieuw Amsterdam
Prijs: € 12,50