vrijdag 13 mei 2016

Nico Dijkshoorn: Kleine dingen

Absurde humor



Eigenlijk zou ik geen boeken van Nico Dijkshoorn moeten recenseren.

Hoewel bijna niemand het weet is Nico één van mijn allerbeste vrienden. Maatjes, twee handen op één buik, gabbers en ga zo maar door. Broers, bijna. Gevoelsmatig althans. En laat dat ‘bijna’ dus maar achterwege. Ik spreek nu natuurlijk uitsluitend namens mijzelf, maar ik ben er heilig van overtuigd dat Nico exact hetzelfde voelt. Mogelijk zelfs nog sterker dan ik. Mijn vriendin heeft Nico nog nooit ontmoet, maar weet wel van de onverbrekelijke band. Het is bij ons thuis ook heel normaal om het over Nico te hebben. “Zou Nico dat ook vinden?”, hoor ik haar vaak vragen. Retorisch. Uiteraard. “Nico zou hier helemaal woest van worden”, schreeuwde ik laatst keihard door de huiskamer toen ik mijn schoen wilde aantrekken en vervolgens hoorde, zag en voelde dat de veter brak. Mijn vriendin beaamde dat meteen. Ze wist instinctief dat Nico schuimbekkend door zijn huis zou razen als hem dit zou overkomen. En terecht! 

Je moet nooit de boeken van je vrienden recenseren, is mij wel eens verteld door iemand die daar echt verstand van had. En geen vrienden. Ik heb mij daar in het verleden wel schuldig aan gemaakt met de boeken van Paul Goeken, Elvin Post en Kim Moelands. Met Nico ga ik nu ook herhaaldelijk in de fout. Over het algemeen schrijf ik lovende recensies, omdat ik nu eenmaal heel erg moet lachen om zijn humor. Onze humor. Behalve zijn eerste boek, maar toen kende ik hem nog niet. Dat waren de Nico b.c. dagen. Donker, eenzaam, koud. Voor Nico althans. Ik kende hem toen nog niet dus kon het mij weinig schelen. Onvoorstelbaar. Achteraf. Niet dat zijn eerste boek slecht was, maar ik had er niet hetzelfde gevoel bij. Nico begrijpt dat als geen ander. Z’n andere boeken zijn echter pareltjes en zo’n beetje de leukste die je kan lezen. 

Kleine dingen is geen uitzondering. Sterker nog: het zijn de kleine dingen die de regel in dit geval volledig bevestigen. Korte columns, prachtige teksten, geweldige taalkundige vondsten, absurde humor en dat allemaal op de manier waarop Nico dat als enige kan. Waarmee hij inmiddels ontzettend succesvol is geworden. Hoewel hij voor zijn vrienden altijd exact dezelfde Nico is gebleven. Toegankelijk, aaibaar, vriendelijk, een beetje verlegen en nog altijd zonder enige kapsones. Een kameraad, een makker. Daarom, of beter gezegd: onder andere daarom, is Nico één van mijn allerbeste vrienden. Mijn vriendin heeft hem jammer genoeg nog nooit ontmoet.

Ik ook niet trouwens.



Kleine dingen
Nico Dijkshoorn
Uitgeverij Contact
€ 12,50




Geen opmerkingen:

Een reactie posten