Nico Dijkshoorn: Klein geluk

Geluk zit in een klein hoedje

Vlak voor het verschijnen van Aftrappen, de nieuwe bundel met columns die Nico Dijkshoorn de afgelopen maanden schreef voor het weekblad Voetbal International, besloten ze bij de uitgeverij het roer volledig om te gooien. Een hoge piet van de afdeling marketing had met een PowerPoint presentatie aan de directie duidelijk gemaakt dat Nico anders in de markt moest worden gezet. Met wat meer de nadruk op zijn zachte en aaibare kant. Als een mens met gevoelens en diepere emoties dan je op het eerste gezicht misschien zou denken. Zowel de titel als de omslag moesten op het allerlaatste moment veranderen, ook al zou dat tot verwarring in de boekwinkel en bij de fans van Nico Dijkshoorn zorgen. 

- “Heeft u Aftrappen van Nico Dijkshoorn?”. 

De verkoper achter de toonbank schudt voorzichtig zijn hoofd. Die ziet de bui al hangen. 

- “Nee, die heb ik niet. Maar wel zijn nieuwe boek: Klein Geluk.”
- "Huh? Klein Geluk? Klein Geluk? Ik zoek geen roman van Connie Palmen! Al helemaal geen dichtbundel van Arie Boomsma! Ik wil het nieuwe boek van Nico Dijkshoorn: Aftrappen.”
- “Sorry. Het spijt mij echt, maar die titel hebben ze aangepast. Het heet nu Klein geluk”
- “Wat nou Klein geluk? Wat is dat nou weer voor een domme titel. Boeken van Nico hebben andere titels. Natrappen, Affluiten, van mijn part Matennaaien. Maar geen Klein geluk. Stomme eikel! Met je lullig boekwinkeltje.” 
- “Sorry. Ik zei toch sorry.”

Op de PowerPoint presentatie zag het er geweldig uit. Ook de foto moest anders. Geen Nico Dijkshoorn die met een wat filosofische blik in zijn ogen naar iets in de verte kijkt. Waarschijnlijk naar de klok om te zien hoelang hij zijn lach al had ingehouden. Met zijn hoedje. Op de nieuwe foto moest hij net als Pipo de Clown zijn hoofddeksel een beetje afnemen als een soort saluut aan de lezer. Dat was pas een staaltje marketing. Iets waar de echte uitgeverijen een puntje aan konden zuigen. Het hoofd van de afdeling marketing kreeg een staande ovatie van de directieleden. 

Het nieuwe boek van Nico Dijkshoorn heet dus op het laatste moment geen Aftrappen maar Klein geluk. Daar is niets meer aan te doen en moeten we dus maar mee zien te leven. Het leest in het begin natuurlijk wel even anders. Wat onwennig. Intiemer misschien. Je durft niet meteen hard te lachen, want dan passen die titel en nieuwe foto niet meer zo goed bij het boek. Nico schrok zich ook een hoedje toen hij het tijdens de aanvullende fotoshoot van zijn uitgeverij te horen kreeg. Dat is duidelijk aan die nieuwe omslag te zien. Gelukkig maken de columns alles goed en na een paar bladzijden ben je al die slimmigheden van de uitgever alweer vergeten en kan je ouderwets en ongenadig in de lach schieten. Met een zeer aparte bril bekijkt Dijkshoorn de voetballerij en weet ze telkens weer een behoorlijke spiegel voor te houden. Niemand ontkomt eraan. Neem je jezelf te serieus, dan ben je aan de beurt. Zoals het ook hoort. In totaal bevat Klein geluk zevenenveertig columns waarin Dijkshoorn de voetballerij weer in het juiste perspectief plaatst. Over Jasper Cillessen, Dirk Kuijt, Michiel Kramer, Louis van Gaal, Foppe de Haan, ADO Den Haag, Johan Cruijff, Co Adriaanse en – natuurlijk – Buik Reffels. Als toegift staat er nog een mooi verslag in van de eerste ontmoeting van Dijkshoorn met Wim van Hanegem. Een waardige afsluiting van een prachtig voetbalboek waar je ouderwets om kan janken van plezier.

Dat hoedje op de voorkant staat Nico overigens geweldig. Hij heeft echt een hoedjeshoofd. Als je vroeger wel eens dacht dat je iets vreemds zag in zijn gezicht, iets wat je niet helemaal kon plaatsen, dan weet je nu wat het is. Het hoedje ontbrak. Niemand kan een hoedje zo overtuigend dragen als Nico Dijkshoorn. Met klasse en stijl. Plotseling begrijp ik waarom ze bij de uitgeverij gekozen hebben voor die titel: Klein geluk. Dat zit namelijk – zoals wel vaker – in een klein hoedje.


Klein geluk
Nico Dijkshoorn
Uitgeverij Voetbal International
Prijs: € 14,95